ယေန႔ျမန္မာ့ႏိုင္ငံရဲ႕အေျခအေနကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္မွာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈေတြရွိေန ပါၿပီ။ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲေတြလည္း လုပ္သင့္သေလာက္လုပ္ ေနၾကပါၿပီ။ ဘယ္သူေတြဘယ္လိုပဲဆႏၵေဖာ္ ထုတ္ပြဲ ေတြလုပ္ေနပါေစ အျပစ္မေျပာလိုပါ။ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ကိုယ့္သေဘာ ကိုယ့္ဆႏၵ အေလ်ာက္ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆိုႏိုင္ၿပီျဖစ္တ့ဲအတြက္ ကိုယ္ မလုပ္ခ်င္လည္း မလုပ္လို႔ ရေပမယ့္ သူမ်ားလုပ္ေနသည္မ်ားကိုလည္း ဆန္႔က်င္ပုတ္ခတ္ေ၀ဖန္မႈမ်ိဳးမလုပ္ခ်င္ပါ။ သို႔ေသာ္… စာေရးသူ အေနျဖင့္ အျမင္မေတာ္တာတစ္ခုကိုေတာ့ တင္ျပပါရေစ။ ျမန္မာစကားပံုတစ္ခုရွိပါတယ္။ အျမင္ မေတာ္ ဆင္ ေတာ္နဲ႔ ခေလာက္ဆိုသလိုေပါ့။အျမင္မေတာ္တာေလးကိုေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္မို႔ လြတ္လပ္ပြင့္လင္း စြာေျပာပါရေစ။
ဘြဲ႕ဆိုတာ လြယ္လြယ္နဲ႔ရတ့ဲအရာမဟုတ္ပါဘူး။ သတ္မွတ္ထားတ့ဲ စာသင္ႏွစ္အတိုင္း မပ်က္မကြက္ တတ္ေရာက္ရတာျဖစ္ၿပီး အေျဖလႊာေပၚမွာ ေျဖဆိုႏိုင္မွသာ စာေမးပြဲေအာင္တာပါ။ စာေမးပြဲေအာင္မွ တစ္ႏွစ္ တစ္တန္းတက္ၿပီး သတ္မွတ္ထားတ့ဲႏွစ္အလိုက္တက္ရၿပီးမွ ဘြဲ႕ရတာပါ။ ဘြဲ႕ရသည္ဆိုေစဦး ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္အ ခမ္းအနားကိုမတက္ေရာက္ရင္ ဘြဲ႕၀တ္စံုဆိုတာ ၀တ္လို႔မရပါဘူး။ (ဘြဲ႕ႏွင္း သဘင္ မတက္ ေရာက္ႏိုင္ေပမယ့္ ဘြဲ႕၀တ္စံု၀တ္ၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္သည္မ်ားကေတာ့ ျခြင္းခ်က္ေပါ့)။ အခမ္းအနား မ်ားစြာထဲမွာ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္အခမ္း အနားကိုတက္ရသည္မွာ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ၿပီး ဂုဏ္ယူဖုိ႔ လည္းေကာင္း ပါသည္။ ဘြဲ႕၀တ္စံုႀကီးကို၀တ္၊ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ခန္းမႀကီးထဲမွာထိုင္၊ ဘြဲ႕လက္မွတ္အပ္ႏွင္းမယ့္ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာရပ္အလိုက္ ပါေမာကၡ ဆရာ၊ ဆရာမဆရာႀကီး/ဆရာမႀကီးမ်ား၊ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ႀကီးတို႔မွ ဘြဲ႕၀တ္စံု မ်ား ကိုယ္စီ၀တ္ကာေလွ်ာက္ လွမ္းမွ တစ္လွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လွမ္းလာခ်ိန္မွာ ျမန္မာ့ဆိုင္း၀ိုင္းကလည္း ဘြဲ႕ လက္ခံ ရ ယူမည့္ လူငယ္ ေမာင္မယ္ မ်ားကို ဂုဏ္ျပဳတီးခတ္ေနသည္မွာ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ စရာပါ။ေျပာခ်င္ တာက ဘြဲ႕၀တ္စံုသည္ ႀကီး က်ယ္ခမ္းနားၿပီး ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းသည့္၀တ္စံုတစ္ခုပါ။တန္ဖိုးထားတတ္ မယ္ဆိုရင္ တန္ဖိုးျဖတ္လို႔မရတ့ဲ အရာတစ္ခုပါ။ ဘြဲ႕၀တ္စံု၀တ္၊ဘြဲ႕လက္မွတ္ကိုင္ကာ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ ခန္းမ ေရွ႕တြင္ ဓာတ္ပံုအရိုက္ခံလိုက္ရသည့္ အခ်ိန္ မိမိရင္ထဲ မည္သို႔ခံစားရလိမ့္မလဲ။ မိဘတိုင္း၏ရင္ထဲမွာေရာ မည္သို႔ခံစားရမလဲ စဥ္းစားဖူးပါသလား။ ဘြဲ႕ရၿပီးအလုပ္ရသည္မရသည္က ေနာက္ ဘြဲ႕၀တ္စံု၀တ္ၿပီး အခမ္းအနားတက္ရသည့္ ဘြဲ႕ရေက်ာင္းသားတစ္ ေယာက္၏ရင္တြင္းမွာ အတိုင္းမသိ၀မ္းသာပီတိျဖစ္ရ တာအမွန္ပါ။
သို႔ေသာ္လည္း လူငယ္တစ္ခ်ိဳ႕သည္ ဘြဲ႕၀တ္စံု၀တ္ဆင္ၿပီး ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ေနၾကသည္ကိုေတြ႕ျမင္ ေနရပါသည္။ ထိုက့ဲသို႔ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ပညာေရးစနစ္အေပၚဆႏၵေဖာ္ထုတ္ရာတြင္ ပိုမိုထိ ေရာက္ ထင္ရွား ေစလိုသည့္အတြက္ျပဳလုပ္ၾကသည္ဆိုေသာ္လည္း ဘြဲ႕၀တ္စံုကို သေရာ္ေနသက့ဲသို႔ျဖစ္ေနပါသည္။ ဘြဲ႕ရတိုင္းအလုပ္ရခ်င္မွရႏိုင္သက့ဲသို႔ ဘြဲ႕မရဘဲႏွင့္လည္း အလုပ္လုပ္ေနၾကသည့္သူေတြ ဒုန႔ဲေဒးပါ။ အေျခခံပညာအထက္တန္းေအာင္ျမင္လို႔တကၠသိုလ္ေကာလိပ္မ်ားကို ကိုယ္ရရွိသည့္အမွတ္ႏွင့္ကိုက္ညီ သည့္ ဘာသာရပ္၊ တကၠသိုလ္မ်ားကို ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္တက္ေရာက္ခ့ဲၾကရာမွာ တကၠသိုလ္မွဘြဲ႕ ရၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္းအလုပ္ေပးပါမည္ဟု မပါရွိပါ။ အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ ဆယ္တန္းေအာင္သည္ႏွင့္ အလုပ္၀င္ လုပ္ေနၾကသည့္ လူငယ္ေမာင္မယ္ေလးမ်ားအဖို႔ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္တက္ရင္း ဘြဲ႕ယူၾကရသည္မ်ား လည္းရွိ ပါသည္။ ယေန႔ျမန္မာတြင္သာမက ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံမ်ားမွာလည္း အလုပ္အကိုင္အခြင့္ အလမ္းရွား ပါးလာၿပီျဖစ္ပါသည္။ အလုပ္လက္မ့ဲရွိေနၾကသည့္မ်ားထဲတြင္ ကိုယ့္သင္ထားသည့္ပညာႏွင့္မကိုက္ ညီသည့္အတြက္ အလုပ္မလုပ္ လိုျခင္း၊ အလုပ္ေရြးခ်ယ္ေနျခင္း၊ ကိုယ့္လုပ္အားတန္ဖိုးႏွင့္တူညီသည့္လခ မရရွိျခင္း စသည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ အလုပ္မလုပ္ၾကသည္ မ်ားလည္းရွိၾကပါသည္။
ေနရာတိုင္းမွာ အေၾကာင္းရွိမွအက်ိဳးျဖစ္တာပါ။ အေကာင္းနဲ႔အဆိုး အေၾကာင္းနဲ႔အက်ိဳးသည္ အၿမဲဒြန္တြဲ ေနၿမဲျဖစ္ပါသည္။ လူလုပ္သည့္အရာတိုင္း အၿမဲတမ္းPerfectမျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အေကာင္းခ်ည္းပဲ မရွိႏိုင္ သက့ဲ သို႔ အဆိုးခ်ည္းပဲလည္းရွိႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ မိမိကအျမင္ မွန္ကန္ေအာင္ၾကည့္တတ္ဖို႔လိုပါသည္။ အမ်ိဳးသား ပညာေရးဥပေဒကို ဆႏၵျပခ်င္ရံုသက္သက္နဲ႔ျဖင့္ ဘြဲ႕၀တ္စံုကို၀တ္ၿပီး ပါေဖာမန္႔လုပ္စရာမလိုပါ။ ဥပေဒထဲ က မွမည္ သည့္ အခ်က္ကိုမႀကိဳက္သလဲ။ ဘာအခ်က္ကျဖင့္ မေကာင္းဘူး။ စသျဖင့္ ေ၀ဖန္လွ်င္ ပိုမိုသင့္ေတာ္မည္ျဖစ္ပါသည္။ယခုလိုလုပ္ေနလွ်င္ ဘြဲ႕ရသည့္ပဂိဳလ္မ်ား၊တကၠသိုလ္ေကာလိပ္မွ ဘြဲ႕တစ္ခုခု ရရွိၿပီး ၄င္းဘြဲ႕ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳေနသည့္ ပုဂိဳလ္မ်ားကို ေစာ္ကားသက့ဲသို႔ျဖစ္ေနပါသည္။
တစ္ခါတရံတြင္ မိမိလုပ္လိုက္သည့္ရည္ရြယ္ခ်က္သည္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေသာ္လည္း ခံယူသည့္လူေပၚမူတည္ ၿပီး ရလဒ္သည္ေျပာင္းလဲသြားတတ္ပါသျဖင့္ သတိျပဳဆင္ျခင္ေစလိုပါသည္။
ခင္လယ္လယ္ခ်စ္(ျမန္/ဂုဏ္)
