Friday, December 26, 2014

သမိုင္း၀င္ေအာင္ သမိုင္းတင္ခ့ဲသူမ်ား


စာေရးသူ၏စာမူပါေသာ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕၊အမွတ္(၁) အေျခခံပညာအထက္တန္းေက်ာင္း ရာျပည့္မဂဇင္း တစ္အုပ္ကို ရာျပည့္မဂဇင္းေကာ္မတီ၏ ဂုဏ္ျပဳလက္ေဆာင္အျဖစ္ရရွိခ့ဲသည္။ မဂဇင္းတြင္ ေက်ာင္းသမိုင္း ႏွင့္ျဖစ္စဥ္၊ အမွတ္တရစာစုမ်ား၊ ၀တၳဳတို၊ေဆာင္းပါး၊ပန္းခ်ီ၊ ကာတြန္း၊ဓာတ္ပံုစသည္တို႔ေ၀ေ၀ ဆာဆာပါ ရွိသျဖင့္ ဖတ္ရသည္မွာေက်ာင္းေနစဥ္ ငယ္ဘ၀ကိုျပန္လည္ေရာက္ရွိသြား သေယာင္ေယာင္ခံစားရမိပါ သည္။စာမူေပါင္းမ်ားစြာအနက္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏လက္ေရးစာမူႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းအရာ အခ်ိဳ႕ကို မွ်ေ၀သြားပါမည္။

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ဆန္း၏ ပါဠိဘာသာမွတ္စု

စာေရးသူတို႔ေက်ာင္းသူဘ၀က ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္တြင္းသို႔၀င္လွ်င္၀င္ျခင္း ေလးေခ်ာင္း ေထာက္ခံုျမင့္ ေပၚရွိမွန္ေသတၱာအတြင္းတြင္ဖြင့္လွ်က္သားျပသထားေသာ မွတ္စုစာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္ကို ျမင္ေတြ႕ေန က်ျဖစ္သည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏မွတ္စုစာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္ကို ျမင္ေတြ႕ေနက်ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏လက္ေရးမူရင္ဟု ကမည္းတပ္ထားသျဖင့္မၾကာခဏၾကည့္ျဖစ္ပါသည္။သို႔ေသာ္ ပါဠိဘာသာ ကုိအဂၤလိပ္လိုေရးသားထားသျဖင့္ ေရးသားထားေသာမွတ္စုစာအုပ္ဟုသာသေဘာထားခ့ဲပါသည္။ သို႔ေသာ္ မဂဇင္းပါဆရာေတာ္ဦးေရ၀တ(ဓမၼ၀ါစကပ႑ိတ)၏ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ပါဠိမွတ္စုကို ဖတ္ရႈေလ့လာျခင္း ေဆာင္းပါး ကို ဖတ္ရႈရမွ တန္ဖိုးႀကီးမားလွသည္ကို သိရွိလိုက္ရသည္။

ထိုမွတ္စုစာအုပ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ ၁၉၃၃ခုႏွစ္က ပါဠိဘာသာကို အဂၤလိပ္လိုေရးမွတ္ထားေသာမွတ္စုျဖစ္ပါသည္။ စာအုပ္အမည္ကိုလည္း Note of Paliဟု ေရးထားၿပီး စာမ်က္ ႏွာ (၁)မွ (၆၁)အထိပါရွိပါသည္။ မွတ္သားထားေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ-

၁။ပဥၥနႏၱိယကံငါးပါး၊ 
၂။ အရိယာပုဂိဳလ္မ်ား၊ 
၃။ ဘုရားအေလာင္း၏မယ္ေတာ္တို႔၏ဓမၼတာ
၄။ ဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတ္၊
၅။ ပါဠိဘာသာမွ အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုထားခ်က္မ်ား
၆။ ပါဠိဘာသာႏွင့္စပ္လ်ဥ္းေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ရင္တြင္းမွတ္ခ်က္မ်ား စသည္တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
ေဆာင္းပါးရွင္ဆရာေတာ္ကမူ ဗုဒ၀င္ဖြားေတာ္မူခန္းမွစကာ ဓမၼပဒ၀တၳဳအလယ္ ဓမၼစၾကာအဖြင့္ခန္းႏွင့္ နိဗာန္အဆံုးမွတ္သားထားသျဖင့္ ယေန႔စသင္တိုက္မ်ားတြင္ သင္ၾကားပို႔ခ်ေနေသာအေျချပဳမူလတန္း မွသည္ ဓမၼာစရိယႏွင့္ပရိယတၱိ တကၠသိုလ္အဆင့္သင္ရိုးမ်ားပါ၀င္ေနၾကသည္ ဟုေဖာ္ညႊန္းပါသည္။ ယင္း အျပင္“ ထိုပါဠိ ဘာသာမွတ္စုကိုၾကည့္ရႈေလ့လာျခင္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ဗုဒဘာသာအေပၚယံုၾကည္သက္၀င္မႈ၊ ပါဠိသဒၵါဥာဏ္ႏွင့္ပါဠိစာေပႏွံ႕စပ္ပံု၊ဗုဒဘာသာတရားေတာ္မ်ားမွ ႏိုင္ငံေရး၊လူမႈေရး၊စီးပြားေရးစေသာ အသိ ပညာဗဟုသုတရေအာင္သင္ယူအားထုတ္ခ့ဲပံုတို႔ကိုေလ့လာသံုးသပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ မွတ္စု ”ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳ ပါသည္။

စာအုပ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက The teachings of the Buddha are indeed wounderful. ဟု မွတ္သားထားသျဖင့္ ေဆာင္းပါးရွင္ဆရာေတာ္၏သံုးသပ္ခ်က္မွာ-

ပါဠိဘာသာတတ္ကၽြမ္းနားလည္သူသည္ ပါဠိ(ဘာသာ)စာေပမွရရွိေသာ အသိဥာဏ္ကို မွန္ကန္စြာ အသံုး မခ်တတ္ေသာ လူယုတ္မ်ာသာျဖစ္ခ့ဲပါမူ မိမိကိုယ္ကိုသာမက တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးကိုပါ ဒုကၡေရာက္ ေအာင္ေခ်ာက္တြန္းႏိုင္သက့ဲသို႔ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္ရွိေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က့ဲသို႔ေသာ အာဇာနည္ ပုဂိဳလ္ မ်ိဳးသာျဖစ္ခ့ဲပါမူ အမွန္တကယ္လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေၾကာင္းျဖစ္ေပရာမွတ္သားစရာ ဥာဏ္ အလင္းျဖာခ့ဲရေပသည္။

ေဖာ္ျပပါ မွတ္စုစာအုပ္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကိုလည္း ဖတ္ရႈရျပန္ပါေသးသည္။ ထိုေဆာင္းပါးမွာ ေဆာင္းပါးရွင္ ေက်ာ္လြင္ (ေရနံံ႔သာ)၏ “သမိုင္း၀င္စာအုပ္ႏွင့္ သမိုင္းတင္ရန္ ရွာပံုေတာ္” ျဖစ္သည္။ ထိုစာအုပ္သမိုင္းေၾကာင္းကိုေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ရန္ အၿငိမ္းစားဆရာႀကီးမ်ား၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏မိသားစု၀င္မ်ား၏ေျပာၾကားခ်က္မ်ား၊အေထာက္အထားစာရြက္စာတမ္းလက္မွတ္မ်ား၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာစာနယ္ဇင္းမ်ားကို အေျချပဳကာ ေရးသားထားေသာ ေဆာင္းပါး ရွင္၏ ေလ့လာအားထုတ္မႈကို ေလးစားမိပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေလာင္းလ်ာေမာင္ေအာင္ဆန္းသည္ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ ဦးေသာဘိတေက်ာင္းမွ ျမန္မာ  (၆)တန္းေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ ၁၉၂၈ခုႏွစ္ဇြန္လတြင္ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕ အမ်ိဳးသားအထက္တန္းေက်ာင္း တြင္ ဆက္လက္ပညာသင္ၾကား ခ့ဲသည္။ ၁၉၃၂ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ(၁၀)တန္းကို ျမန္မာစာႏွင့္ပါဠိဘာသာ(၂)ဘာ သာဂုဏ္ထူးျဖင့္ေအာင္ျမင္သည္။ ေမာင္ေအာင္ဆန္း၏ ခုံအမွတ္မွာ (၁၂၈၃)ျဖစ္ၿပီး သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ၾကည္စိန္ ၏ ခံုအမွတ္မွာ (၁၂၈၈)၊ေမာင္ေအာင္ဆန္းညီ၀မ္းကြဲေမာင္ေအာင္၏ခံုးအမွတ္မွာ (၁၂၈၉)ျဖစ္သည္။ ထိုႏွစ္မွာပင္ အထက္တန္းေအာင္လက္မွတ္ကိုခ်ီးျမွင့္ရာ ေမာင္ၾကည္စိန္၏ ေအာင္လက္မွတ္ အမွတ္စဥ္မွာ(၆၂၇)ျဖစ္ၿပီး၊ေမာင္ေအာင္ဆန္း၏ေအာင္လက္မွတ္အမွတ္စဥ္မွာ(၆၃၁)ျဖစ္သည္။ထိုလက္ မွတ္ကိုေမာင္ေအာင္ဆန္းကလာေရာက္မထုတ္ယူသျဖင့္ေက်ာင္းကိစၥေက်ာင္းစာေမးပြဲကိစၥမ်ားကို ေက်ာင္း အုပ္ဆရာႀကီးဦးပုႏွင့္တြဲဖက္ေဆာင္ရြက္ရသူ ေမာင္ေအာင္ဆန္းတို႔၏ ဆရာဦးဘအုန္းက သိမ္းထားခ့ဲရ သည္။ ထိုလက္မွတ္ကို တပ္မေတာ္ေမာ္ကြန္းတိုက္သို႔ လွဴဒါန္းထားၿပီးျဖစ္သည္။

၁၉၃၂ခုႏွစ္တြင္ ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ ကိုၾကည္စိန္တို႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ပဲခူးေဆာင္တြင္ အခန္းခ်င္းကပ္ လ်က္ေနထိုင္ကာ စားအတူ သြားအတူရွိခ့ဲၾကရသည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ေဖးမကာ စာအုပ္ငွားရမ္းမႈမ်ားရွိခ့ဲသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ စာအုပ္ငွားရမ္းၿပီးျပန္ေပးသည့္အခါ “ကိုၾကည္စိန္-ခင္ဗ်ားဆီက ငွားထားတ့ဲစာအုပ္ျပန္ေပးလိုက္ၿပီ”ဟု စာတိုေရးၿပီး လက္မွတ္ထိုးေလ့ရွိသည္။ 

ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အမ်ိဳးသားအထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကတည္းကပင္ ပါဠိဘာသာ ထူးခၽြန္သျဖင့္ ကိုၾကည္စိန္သည္ ကိုေအာင္ဆန္းထံမွ ပါဠိဘာသာမွတ္စုစာအုပ္ကို မၾကာခဏငွားရမ္းၾကည့္ရႈ ခ့ဲရသည္။ ယခုေက်ာင္းရွိစာအုပ္မွာ ကိုၾကည္စိန္က ကိုေအာင္ဆန္းထံမွ ငွားရမ္းခ့ဲေသာ စာအုပ္ျဖစ္ၿပီး ကိုေအာင္ဆန္း က ပါဠိဘာသာသည္ သူ႔အတြက္ အပမ္းမႀကီးေသာဘာသာျဖစ္ကာ သူငယ္ခ်င္းေလ့လာရန္ အၿပီး အပိုင္ေပးထားခ့ဲျခင္းျဖစ္ပါသည္။

၁၉၃၈ခုႏွစ္တြင္ ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ကိုၾကည္စိန္တို႔ ၀ိဇာဘြဲ႕ရရွိၾကသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းက ဘီအယ္လ္ ဆက္တက္ရ်္ ကိုၾကည္စိန္က ေရနံေခ်ာင္းသို႔ျပန္လာခ့ဲသည္။ ကိုၾကည္စိန္၏ ဆရာဘ၀သည္ အထက(၁)ျဖစ္ လာမည့္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ အထက္တန္းျပျဖင့္ ၂၅.၇.၁၉၄၇မွစတင္ခ့ဲၿပီး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးအျဖစ္ အၿငိမ္းစားယူခ့ဲၿပီး ၁၉၇၃ခုႏွစ္တြင္ ဆံုးခန္းတိုင္ခ့ဲသည္။

ဦးၾကည္စိန္ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ ၁၉၆၂-၆၃ပညာသင္ႏွစ္တြင္ ပညာေရးျပပြဲ တစ္ရပ္ကို ေက်ာင္း၀န္းအတြင္းတြင္ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္စြာ ျပဳလုပ္ခ့ဲသည္။ထိုျပပြဲတြင္ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာျပ ခန္း မ်ားကို အၿပိဳင္အဆိုင္ခင္းက်င္းျပသခ့ဲၾကရာတြင္ သမိုင္းဘာသာရပ္ျပခန္းတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ၏လက္ေရးစာမူမွတ္စုစာအုပ္ကိုျပသခ့ဲသည္။ ျပပြဲၿပီးသည့္ေနာက္ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္တြင္ ထား ရွိရန္ ဆရာႀကီးဦးၾကည္စိန္က လွဴဒါန္းခ့ဲျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ငယ္စဥ္ေက်ာင္းသူဘ၀ကေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္အတြင္း၀င္ထြက္ရင္း အမႈမ့ဲအမွတ္မ့ဲရွိေနခ့ဲေသာ မွတ္စု စာအုပ္အေဟာင္းေလးက ေျပာျပသည့္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၏ စိတ္ေနစိတ္ထားႏွင့္ ပါဠိဘာသာ တြင္ထူးခၽြန္ရာမွပါဠိဘာသာမွရရွိေသာဥာဏ္အလင္းျဖင့္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးျဖစ္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ ႏိုင္ခ့ဲေၾကာင္းကို ရာျပည့္မဂဇင္းဖတ္ရႈရာမွ ျပည့္ျပည့္၀၀သိလိုက္ရေပေတာ့သည္။

                                                                                            ခင္လယ္လယ္ခ်စ္(ျမန္/ဂုဏ္)

စာကိုး- ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕၊အမွတ္(၁) အေျခခံပညာအထက္တန္းေက်ာင္း၊ရာျပည့္ မဂဇင္း






Tuesday, December 23, 2014

ျမန္မာလြပ္လပ္ေရးဇာတာ

၁၉၄ရ-ခုနွစ္ဦးေလာက္ကျဖစ္သည္။

ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီး ဒီးဒုန္ဦးဘခ်ိဳသည္ ပ်ဥ္းမနားဆရာဦးသန္းေမာင္္နွင္႕ တပည္႔ရင္းျဖစ္သူ ဆရာေမာက္ တို႔ကို ေခၚ၍ လြပ္လပ္ေရးအခါဖာတာတြက္ရန္ တာ၀န္ေပးခဲ႔သည္။ ဆရာေမာက္က ပညာရွင္မ်ားစုဖြဲ႕၍ တြက္ခ်က္လွ်င္မေကာင္းေပးဘူးလားဟု ေစာဒကတက္ေသးသည္။ ဦးဘခ်ိဳက ဆရာမ်ားလွ်င္ စကားမ်ား နိုင္တယ္၊ သူ႔ရက္ေကာင္းတယ္ ငါ႔ရက္ေကာင္းတယ္နွင္႔ ျငင္းခုန္ေနသျဖင္႔ အဆုံးသတ္နိ္ုင္မည္မဟုတ္။ ဦးသန္းေမာင္တစ္ေယာက္တည္းသာတြက္ခ်က္ပါ။ ေမွ်ာ္မွန္းတဲ႔ရက္ကေတာ႔ ၁၉၄၈ခုဇန္န၀ါရီလ လယ္အတြင္းေပါ႔။ အဲဒီေလာက္မွာ ရက္ေကာင္းတစ္ရက္ကို ေရြးထားပါဟု တိိတ္ိက်က် တာ၀န္ေပးခဲ႔သည္။ ထုိလုပ္ငန္းသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနွင္႔အတူ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳက်ဆုံးခဲ႔သျဖင္႔ ေခတၱရပ္ ဆိုင္းသြားခဲ႔သည္။

ႏု-အက္တလီစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုရန္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးနု ဘိလပ္မသြားမီ လြပ္လပ္ေရးအခါရက္ လိုအပ္လာသည္။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီးသစ္ သခင္လြန္းေဘာ္က ဆရာေမာက္မွတစ္ဆင္႔ ရမည္းသင္းေနဆရာ ဦးသန္းေမာင္ ထံေတာင္းခံလာသည္။ ဆရာေမာက္ထံမွ စာရသည္မွာ ေအာက္တိုဘာလ(၉) ရက္ ၾကာသပေတးေနရျဖစ္ သည္။ ဆရာဦးသန္းေမာင္သည္ မဂၤလာအခါကို ေန႔ (၁)နာရီမွစတင္တြက္ခ်က္ရာ ည(၂)နာရီေက်ာ္မွျပီးစီး သည္။ (၁၀)ရက္ ေသာၾကာေန႔တြင္ မွတ္ပုံတင္စာျဖင့္ဆရာေမာက္ ထံေပးပို႔ ခဲ႔သည္။ ထိုအခါဇာတာသည္ စေနေန႔တြင္သာစာေ၀ခဲ႔ပါမူ ဆရာေမာက္ထံမွတစ္ဆင္႔ သခင္လြန္းေဘာ္ထံေရာက္သြားသည္။ သခင္လြန္း ေဘာ္ထံမွတစ္ဆင္႔ (၁၂)ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ဘိလပ္သို႔သြားေရာက္မည္႔ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏုထံထိုေန႔ အတြင္း အခ်ိန္မီေရာက္သြားနုိင္မည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္အေရးၾကီးေသာအခါ ဇာတာသည္ တနလာၤေန႔ က်မွ သာ သခင္ လြန္းေဘာ္ထံေရာက္သြားခဲ႕၍ ဘိလပ္သြား ဦးႏုနွင္႔လြဲေခ်ာ္ခဲ႕ရသည္။

သို႔ေသာ္မ်ားမၾကာမီရန္ကုန္ျမိဳ႕ မဟာျမိဳင္ေက်ာင္းတြင္ လြပ္လပ္ေရးမဂၤလာအခါနွင္႔ ပတ္သက္ေသာ ေဆြးေႏြးပြဲတစ္ခုကို အခါေပးပညာရွိမ်ားအား ဖိတ္ေခၚ၍ ျပဳလုပ္ေစခဲ႔သည္။ ထိုေဆြးေႏြးပဲြသို႔ ျပန္ၾကား ေရးဌာန ၀န္ၾကီး သခင္လြန္းေဘာ္၊ စက္မႈလက္မႈနွင္႔ အလုပ္သမားဌာန၀န္ၾကီး ဟသၤာတဦးျမ၊ ဦးနု၏ အပါး ေတာ္ျမဲ ဗိုလ္သိိန္းေဆြ၊ ဖဆပလ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးဗေဆြတို႔နွင္႔အတူ ပညာရွင္မ်ားေနျဖင္႔ မဟာျမိဳင္ဆရာေတာ္၊ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိူင္း၊ ပုဏၰားဦးလွေမာင္၊ ဆရာေတာ္ဦးေတေဇာသာရ၊ ပ်ဥ္းမနား ဆရာနွင္႔ဆရာေမာက္ တို႔တက္ေရာက္ၾကရသည္။ တက္ေရာက္လာေသာပညာရွင္မ်ားက မိမိတို႔သန္ရာ သန္ရာ အခါျဂိဳဟ္ခြင္မ်ားကို တင္ျပၾကရာတြင္-

ဇန္န၀ါရီလ(၁)ရက္ေန႔ၿဂိဳဟ္ခြင္ကို မဟာၿမိဳင္ဆရာေတာ္၊ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၊ ပုဏၰားဦးလွေမာင္၊

ဇန္န၀ါရီလ (၆)ရက္ေန႔ၿဂိဳဟ္ခြင္ကို ဆရာေတာ္ဦးေတေဇာသာရ

ဇန္န၀ါရီလ(၁၅)ရက္ေန႔ၿဂိဳဟ္ခြင္ကို ပ်ဥ္းမနားဆရာဦးသန္းေမာင္ တို႔က တင္ျပၾကသည္။

တင္ျပသည့္ရက္မ်ားမွာ ကိုယ့္အျမင္အရေကာင္းသည္ထင္ေသာ္လည္း အျခားပညာရွင္မ်ား၏ အယူအဆ အရ ဘ၀င္မက်သည္မ်ားပါရွိသည္။ အေျခအတင္ အျငင္းအခုန္မ်ားရွိလာသျဖင့္ (၁) (၆) (၁၅) ရက္တို႔ အစားအျခားရက္ တစ္ရက္ရက္ကို ေရြးခ်ယ္ရန္၊ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္လည္း ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳလမ္းညႊန္သြား သကဲ့သို႔ တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ့္ေစတနာေကာင္းႏွင့္ အခါေကာင္းကိုေရြးခ်ယ္ရန္ ပ်ဥ္းမနားဆရာ ဦးသန္းေမာင္ က ေဆြးေႏြးခဲ့ရာ အားလုံးသေဘာတူညီၿပီးလက္ခံၾကသည္။ 

အခါေတာ္ရက္ေရြးသည့္ လုပ္ငန္းကိုေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ အခ်ိန္သိပ္မရေပ။ ထိုေန႔မြန္းလြဲ(၃)နာရီ အတြင္း အၿပီး ေရြးရမည္။ ေရြးၿပီးရက္ကို ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕က ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳၿပီး ဘုရင္ခံထံ တင္ျပရမည္။ ဘုရင္ခံဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္က ညေန(၅)နာရီတြင္ ဘိလပ္သို႔ ေၾကးနန္းျဖင့္ ခ်က္ျခင္းပို႔ရမည္။ သို႔ရာတြင္ ပညာရွင္မ်ားေခါင္းခ်င္းဆိုင္၍ ဦးလွေမာင္ႏွင့္ ဆရာေမာက္တို႔တြက္ခ်က္ေသာ (၅)ရက္ တနလၤာေန႔ႏွင့္ (၈)ရက္ ၾကာသပေတးေန႔တို႔ကို ညေန (၂)နာရီ (၄၅)မိနစ္ခန္႔တြင္ သေဘာတူညီစြာရရွိခဲ့သည္။ ထိုစဥ္တြင္ ဦးေတေဇာသာရက (၆)ရက္ေန႔ကို လုံးလုံးမျပင္ႏိုင္ေၾကာင္းကန္႔ကြက္လာသည့္အတြက္ (၅)ရက္ေန႔ကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး (၆)ရက္ေန႔ကို အစားထိုးထည့္ေပးလိုက္ရသည္။ 

ေဆြးေႏြးပြဲအၿပီးအျပန္တြင္ ဦးသန္းေမာင္က ဦးဗေဆြအနားကပ္ကာ (၆)ရက္ႏွင့္ (၈)ရက္တြင္ (၆)ရက္ေန႔က အျပစ္အနာအဆာရွိ၍ (၈)ရက္ေန႔ကိုေရြးခ်ယ္သင့္ေၾကာင္း သတိေပးလိုက္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ေန႔ထုတ္သတင္းစာမ်ားတြင္ ၁၉၄၈ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ(၆)ရက္၊ အဂၤါေန႔ နံနက္ ၁၁နာရီ ၅၆မိနစ္တြင္ လြတ္လပ္ေရးေၾကညာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပါရွိလာခဲ့သည္။ 

သို႔ျဖစ္ရာ ပ်ဥ္းမနားဦးသန္းေမာင္က ဘာေၾကာင့္ (၈)ရက္ေန႔မျဖစ္ရသလဲဟု ဦးလြန္းေဘာ္ကို ေမးၾကည့္ရာ ေဗဒင္အက်ိဳးအျပစ္ကုိေတာ့မသိပါ၊ ျမန္ျမန္လြတ္လပ္ခ်င္လို႔ (၆)ရက္ေန႔ေရြးေၾကာင္း၊ ရက္ကေတာ့ ျပင္လို႔ မျဖစ္ပါ။ အခ်ိန္ကုိ ျပင္ခ်င္လွ်င္ျပင္ႏုိင္ပါသည္ဟု ေျပာပါသည္။ ထိုအခါ ဦးသန္းေမာင္က ေန႔ မေကာင္းျဖစ္၍ အခ်ိန္ျပင္ေသာ္လည္းအေၾကာင္းထူးမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေစာဒကတက္ရာ ျပန္တြက္၍ တင္ျပရန္တာ၀န္ေပးျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒိုက္ဦးမွေရာက္ေနေသာ လွ်စ္စစ္ေဗဒင္ ဦးအုန္းသင္ႏွင့္ ဦးသန္းေမာင္တို႔ တြက္ခ်က္ရသည္။ ထိုသို႔ တြက္ခ်က္၍ ရသည့္ (၁၅)ရက္ေန႔ကို ဦးအုန္းသင္ လက္ေရးႏွင့္ ပင္တင္ျပခဲ့ရာ ေနာက္ေန႔ သတင္းစာမ်ားတြင္ လြတ္လပ္ေရးကို (၆)ရက္ေန႔တြင္ ေၾကျငာၿပီး (၁၅)ရက္ေန႔တြင္ ၀န္ႀကီးမ်ား က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆိုၾကမည္ဟု ပါလာခဲ့သည္။ 

(၆)ရက္ေန႔ ၿဂိဳဟ္ခြင္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေ၀ဖန္ေသာေဆာင္ပါးမ်ားသတင္းစာတြင္ အဆက္အျပတ္ပါလာရာ လြတ္လပ္ေရးအခါႏွင့္ ပတ္သက္ေသာေဆာင္းပါးမ်ားသတင္းစာတြင္ မထည့္ရဟု ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ပိတ္ယူရသည္အထိျဖစ္လာခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ မ်ားမၾကာမီမွာပင္ ဇန္န၀ါရီလ (၄)ရက္ တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ ၄နာရီ ၂၀မိနစ္တြင္ လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာမည္ဟု ပါလာခဲ့သည္။ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦးတို႔ ေရြးခ်ယ္ေပးေသာအခါဟု ဆိုပါသည္။ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးမွာ ဗိုလ္လက္်ာ၏ ေဗဒင္ဆရာ ပဲခူးဦးသက္တင္ျဖစ္သည္။ (၄)ရက္ေန႔ အခါ သည္ ေကာင္းလွသည္မဟုတ္ေသာ္လည္း (၆)ရက္ေန႔ထက္ေကာင္းေၾကာင္း အိႏၵိယ ေဗဒင္မဂၢဇင္း (၁၉၄၈ ဇန္န၀ါရီ လထုတ္)တြင္ ေဗဒင္ပညာရွင္ေဒါက္တာရာမန္က ေ၀ဖန္ခဲ့သည္။ ထိုမဂၢဇင္း(၁၉၄၉ေမလထုတ္) မွာပင္ ပေရာဖက္ဆာဆတ္စႀတီးက (၄)ရက္ေန႔၏ အဂၤါ-စေနၿဂိဳဟ္တို႔ မေကာင္းပုံကုိ ေ၀ဖန္ထားျပန္ သည္။ 

နကၡေဗဒင္မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ေဒါက္တာဦးေဖဥာဏ္ကမူ လြတ္လပ္ေရးအခါဇာတာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါအတုိင္းသုံးသပ္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးဇာတာ (၄-၁-၁၉၄၈)နံနက္ ၄နာရီ၊ ၂၀မိနစ္၊ တနဂၤေႏြေန႔

ယခုအခါ လြတ္လပ္ေရးဇာတာမွာ အေတာ္ေကာင္းမြန္သည့္ဇာတာပင္ျဖစ္ပါသည္။ လဂ္သည္ ေဇ႒နကၡႏွင့္ ပူးယွဥ္ထားပါသည္။ ေဇ႒နကၡမွာ ေတာ္၀င္ၾကယ္ႀကီးေလးလုံးတြင္ အပါအ၀င္ျဖစ္ၿပီး မင္းစိုးရာဇာ တိုင္းႀကီးျပည္ႀကီး ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေနသည့္ နကၡတ္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေတာ္၀င္ၾကယ္ႀကီး ေလးလုံးမွာ ေရာဟဏီနကၡတ္၊ မာဃနကၡတ္၊ ေဇ႒နကၡတ္ႏွင့္ ရတနာသိဒၶိနကၡတ္တို႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ တိုင္းႀကီးျပည္ႀကီး၊ တိုင္းေရးျပည္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္မႈကို ေပးႏိုင္စြမ္းသည့္ ေတာ္၀င္ၾကယ္ႀကီးေလးလုံးျဖစ္ပါသည္။ 

လဂ္သည္ ၾကာသပေေတးၿဂိဳဟ္ႏွင့္ အံသာနီးကပ္စြာပူးယွဥ္ျခင္းသည္ အျပစ္တစ္သန္းကိုၿငိမ္းသည္ဟူေသာ ေရွးပညာရွိႀကီးမ်ားအဆိုအရ အလြန္းေကာင္းမြန္သည့္ ကိန္းခမ္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ အ ႏၱရာယ္အသြယ္သြယ္မွ ကင္းေ၀းၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကုိယ္ခ်မ္းသာျခင္းကို ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္ ၿဂိဳဟ္ပူးပင္ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဘာသာ သာသနာေရာင္၀ါတြင္ သူမတူေအာင္ထြန္းေတာက္မည့္ အျမင္ယွဥ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုၾကာသပေတးၿဂိဳဟ္ နိစ္မူကာ န၀င္းတြင္ စေနၿဂိဳဟ္ခြင္ႏွင့္ ပရိ၀တၱနျပဳထားသျဖင့္ ေလာကီေရးထက္ ေလာကုတၱရာေရးက အေလးသာေနသျဖင့္ ေထရ၀ါဒႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ သင့္ျမတ္ေလ်ာက္ပတ္သည့္ ၿဂိဳလ္အျမင္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ 

လဂ္အိမ္ရွင္အဂၤါၿဂိဳလ္သည္ မိတ္ သိဟ္ရာသီတြင္ ရပ္တည္ေနျခင္းက သိဟ္ျခေသၤ့ေဟာက္ကိုျဖစ္ေစၿပီး ၉တန္႔သုဘအိမ္ရွင္ တနလၤာစန္းသည္ ၁၁တန္႔ လာဘအိမ္တြင္ ကန္ၾကာေပါက္ကိုျဖစ္ေစျခင္းကအမ်ိဳး ဂုဏ္ႀကီးပြားခ်မ္းသာေရးအတြက္ ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္သည့္ ၿဂိဳဟ္ျမင္ၿဂိဳဟ္ယဥ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ 

ၾကာသပေတးၿဂိဳလ္ႏွင့္ တနလၤာၿဂိဳလ္တို႔ ၆၀ဒီဂရီ ဆပ္စတိုင္းျမင္ျခင္းသည္လည္း ခ်မ္းေျမ႕သာယာစြာ ေနထိုင္ႏုိင္ေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ထိုတနလၤာၿဂိဳဟ္သည္ နက္ပကၽြန္းၿဂိဳဟ္ႏွင့္ ပူးယွဥ္ထားသျဖင့္ သနားျခင္း၊ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ထားျခင္း၊ ေနာင္တမလြန္သံသရာအတြက္ ပိုမိုအေလးထားျခင္းကုိ ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ အလြန္လိုက္ဖက္သင့္ေလ်ာ္သည့္ မဂၤလာအခါေတာ္ျဖစ္ ေၾကာင္း မဂၤလာစကားေမာ္ကြန္းထိုးအပ္ပါသည္။ 

                                                                                         ခင္လယ္လယ္ခ်စ္(ျမန္/ဂုဏ္)







သမိုင္းတြင္ေအာင္ သမိုင္းသင္ပါ



အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းျဖစ္လာမည္႔ ေမာင္ေအာင္ဆန္းသည္ ေရနံေခ်ာင္းျမိဳ႕ အမ်ိဳးသားအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ၁၉၂၈ ခုနွစ္မွ ၁၉၃၂ ခုနွစ္အထိ ပညာသင္ၾကားခဲ႔သည္။ ထိုစဥ္က ေမာင္ေအာင္ဆန္း၏ ငယ္ဆရာမ်ားထဲတြင္ ဆရာဦးၾကြယ္စိုးလည္းပါ၀င္ခဲ႔သည္။

ေမာင္ေအာင္ဆန္းသည္ အမ်ိဳးသားအထက္တန္းေက်ာင္းမွ ျမန္မာ(၁၀)တန္း ေအာင္ျမင္ျပီးေနာက္(၁၅) နွစ္အၾကာ ၁၉၄၇ ခုနွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအျဖစ္ ေရနံေခ်ာင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ႔သည္။ ေရာက္ရွိလာခဲ႔ သည္႔အေၾကာင္းရင္းမွာ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ဖဆပလ)၏ တာ၀န္အရ ျမန္မာျပည္ လြပ္လပ္ေရးအတြက္ စည္းရုံးေဟာေျပာရန္ျဖစ္သည္။

လူထုစည္းေ၀းပြဲကို ထိုစဥ္က အစိုးရတန္းျမင္႔ေက်ာင္း(ယခု အထက-၁)တြင္ က်င္းပခဲ႔သည္။ ထိုေက်ာင္း၏ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးမွာ ဦးသံဗ်င္ျဖစ္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏အစ္ကို ဦးဘ၀င္းမွာ အထက္တန္းျပ ဆရာအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္လွ်က္ရွိသည္။

၁၉၄၇ခုနွစ္ မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ ေက်ာင္း၏ေညာင္ညိဳရိပ္၌ျမိဳ႕ လူထုအား ညီညီညြတ္ညြတ္စည္းစည္း လုံးလုံးရွိစြာျဖင္႔ ျမန္မာ႔လြပ္လပ္ေရးကို အရယူၾကရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကတိုက္တြန္းေျပာၾကားခဲ႔သည္။ ေဟာေျပာမူ အျပီးတြင္ ငယ္ဆရာဦးၾကြယ္စိုးနွင္႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၏ေမတၱာရပ္ခံခ်က္အရေက်ာင္းစာသင္ခန္းမ်ားကို လွည့္လည္ၾကည့္႐ႈရသည္။ ထုိသုိ႔လွည့္လည္ရင္း ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားကုိ ၾသ၀ါဒေပးခဲ့သည္မွာ တန္ဖိုး ရွိလြန္းလွသျဖင့္ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ ၈၀ တြင္းေရာက္ေနၿပီးျဖစ္ေသာ ေက်ာင္းသားေဟာင္းႀကီးမ်ား အဖုိ႕ ယေန႔တုိင္မေမ့ႏိုင္ၾကေပ။

စာသင္ခန္းတစ္ခုသုိ႔ေရာက္လာေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားက မတ္တပ္ ရပ္ကာ ႏူတ္ဆက္ႀကိဳဆုိၾကသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကၿပဳံး႐ႊင္စြာျဖင့္ ျပန္လည္ႏူတ္ဆက္ရင္းေမးလိုက္ သည္.။ 

“အခု ဘာ ဘာသာသင္ေနၾကသလဲ”

“သမုိင္းဘာသာပါခင္ဗ်/ရွင္” 

“သမုိင္းဘာသာဆုိတာ အလြန္ေကာင္းတဲ့ဘာသာပါ။ လူေတြအားလုံးသိသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရွင္ ဘုရင္ေတြ ေမြးတဲ့ႏွစ္၊ ေသတဲ့ႏွစ္၊ နန္းတက္တဲ့ႏွစ္၊ နန္က်တဲ့နွစ္ေတြကုိ သိ႐ုံေလာက္နဲ႕ေတာ့ မသင္ၾကပါနဲ႕။ 

သမိုင္းကုိေလ့လာၿပီး ကုိယ္ဟာကုိယ့္ႏုိင္ငံအတြက္ ဘယ္လုိအက်ိဳးရွိရွိလုပ္နုိင္မလဲ၊ ဘယ္လုိေနရာက ပါဝင္ရမလဲဆုိတာ သိေအာင္ႀကိဳးစားသင္ယူဖုိ႔လုိတယ္။

ဒါေၾကာင့္ To learn history is to make history သမုိင္းသင္တာေကာင္းတယ္။ သမုိင္းကုိ သင္လည္းသင္ၾကပါ။ သမိုင္းတြင္ေအာင္လည္း လုပ္ၾကပါ။ ”

“ ေနာက္တစ္ခုက အဂၤလိပ္စာကုိလည္း ႀကိဳးစားသင္ယူၾကပါ။ အဂၤလိပ္ကုိ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ေနတာ ဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ကုိလုိနီစနစ္၊ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ကုိသာ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ေနတာျဖစ္တယ္။ အဂၤလိပ္ဘာသာကုိ ဆန္႔က်င္ပစ္ပယ္ဖုိ႔မဟုတ္ဘူး။ 

ေနာင္အနာဂတ္မွာ ျပင္သစ္ဘာသာထက္ အဂၤလိပ္ဘာသာကလႊမ္းမုိးၿပီး အသုံးက်လာမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ အဂၤလိပ္ဘာသာကုိလည္းႀကိဳးစားသင္ယူၾကပါ။”

“ ေရွ႕ခရီးဆက္ဖုိ႔ေနာက္က်ေနၿပီ ဗုိလ္ခ်ဳပ္”

စီစဥ္သူမ်ား၏သတင္းပုိ႔မႈေၾကာင့္သာ စကားျဖတ္လုိက္ရသည္။ သူတုိ႔သာ ဝင္မလာက မည္သုိ႔ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို မည္မွ်ၾကာေအာင္ ေဟာေျပာေနမည္မသိ။ တန္ဖုိးရွိေသာ ဆုံးမစကားမ်ား ထပ္မံက်န္ရစ္မည္ကား မလြဲေပ။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားအရ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဒီေန႔တုိင္မွန္ခဲ့သည္။ မွန္ေနဆဲ လည္း ျဖစ္သည္။ ေနာင္လည္း မွန္ေနအုံးမည္ပင္။ 

မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကိုျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ေသာအမ်ိဳးသားေက်ာင္းတြင္သမိုင္းဘာသာသင္ယူခဲ့ေသာ ေမာင္ေအာင္ ဆန္း သည္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္္ႀကီးအျဖစ္ သမုိင္းတြင္ခဲ့သည္။ 

ေက်ာင္းသားဘ၀က နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ကုိ မုန္းတီးေသာ္လည္း နန္းရင္းဝန္ေဒါက္တာဘေမာ္လုိ အဂၤလိပ္ ေတာ္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အဂၤလိပ္စာအေပၚ ထားရွိေသာအျမင္မွာ ယေန႔ေခတ္ အဂၤလိပ္စာ တြင္က်ယ္မႈအေျခအေနနွင့္ တစ္ထပ္တည္းက်ေနေပသည္။ 


ေက်းဇူးတင္ ဝန္ခံခ်က္

ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕၊ အမွတ္(၁) အေျခခံပညာအထက္တန္းေက်ာင္း၊ ရာျပည္မဂၢဇင္းပါ ေက်ာင္သားေဟာင္းႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ -

ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးအံ့စိန္ (အၿငိမ္းစား) ၏“ ႏွစ္တစ္ရာသမုိင္းတစ္ကြက္ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ုဳပ္ေအာင္ဆန္း” ေက်ာ္လြင္ (ေရနံ႔သာ) ၏ “ သမုိင္းဝင္စာအုပ္နွင့္ သမိုင္းတင္ရန္ရွာပုံေတာ္”

ေမာင္ေအာင္သန္း၏ “ ေတြ႕ျမင္ၾကသိ မွတ္မိသမွ် ေက်ာင္းသားဘဝ” ေဆာင္းပါးကုိ ဖတ္႐ႈရသျဖင့္ ဤစာကုိ ေရးႏုိင္ျခင္းျဖစ္ေၾကင္း ေက်းဇူးတင္ရွိစြာျဖင့္ ဝန္ခံအပ္ပါသည္.။

                                                                                        ခင္လယ္လယ္ခ်စ္ (ျမန္/ဂုဏ္)